μαρ 1 καλεί μαρ 2, ακούει τον φράνκι τον σινάτρα και προσγειώνει το ΜΑR ΤΟ ΜΑR στο διαδικτυακό φεγγάρι -ένα μεγάλο βήμα για μας, ένα μικρό βήμα για την ανθρωπότητα.
θα ήθελα πολύ να το γιορτάσω μόνη με σαμπάνια αλλά εκτός της θλιβερής εικόνας που με αποτρέπει θεωρώ ότι η σεμνή τελετή μπορεί να αναβληθεί για τη στιγμή που το πλήθος των δυο (2) συνιδρυτών θα βρέθει από κοντά για το πρώτο του διοικητικό συμβούλιο.
Για το γαμωτο και μόνο θα αναρτήσω ένα αγαπημένο ποιηματίδιο της Emily Dickinson, που είχα την τύχη να γνωρίσω φοιτώντας στην αγγλική, κι ας ήθελα να γίνω ψυχολόγα αλλά, ναι ξέρω, αυτή είναι μια άλλη ιστορία, ένα απ' αυτά που έγραφα στα τετράδιά μου εκστασιασμένη απ' τη γαμημένη απλότητα του νυστεριού της. Και μ' αυτό ελπίζω να διαλύσω και τις τελευταίες αμφιβολίες για τη σκοπιμότητα του εγχειρήματος της προσελήνωσής μας στη μπλογκόσφαιρα.
A word is dead
When it is said,
Some say.
I say it just
Begins to live
That day.
Καλωσμασβρήκαμε.
Καλωσμασήρθατε. Συγχαίρουμε, ευχόμαστε, αναμένουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή